سبک زندگی، شامل مجموعه ای از رفتارها و الگوهای کنش هر فرد است که معطوف به ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی باشد؛ از آنجایی که آموزه های دینی بر شکل گیری و تثبیت باورها، ارزش ها و هنجارهای اجتماعی اثرگذار است، می توان گفت که الگوهای رفتاری پذیرفته شده در یک گروه اجتماعی، به میزان زیادی متأثر از آموزه های دینی و گروه های مرجع معرفی شده از سوی دین است.

بی ربط نیست اگر بگوییم هجمه فرهنگ غربی و انزجار مردم این مرز و بوم با سبک پوشش و آرایش که نشریات ، تلوزیون و سینما  رژیم پهلوی تبلیغ میکرد چون در تعارض با فرهنگ دینی و ملی ایران بود یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار همراهی توده مردم با انقلاب شد. در سالهای اخیر با توجه به گسترش اینترنت ، ظهور پدیده ماهواره و رشد اقتصادی و مصرف گرایی شاهد بعضی از آرایش های نا متعارف هستیم که ما را به یاد دوران مشروطه و آرایشهای ناشیانه آن زمان می اندازد که نیاز به بررسی و مطالعه از منظر جامعه شناسی و روانشناسی دارد اما آنچه که مسلم است، “تاریخ معلم انسان ها است” هرگز در تاریخ ایران زمین آرایش نهی نشده است حتی در دین مبین اسلام همواره بر این موضوع تاکید نیز شده “پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) خود همواره آراسته بود و به آراستگی امر می‌فرمود.