تقبیح غیرت زنان

غیرت زنان هر چند از حبّ و عشقشان به همسر خود ناشی می شود اما به هر حال مجاز نیست.

۱- قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم: کتَبَ اللَّهُ الْجِهادَ عَلی الرِّجالِ امَّتی وَالْغَیرَةَ عَلی نِساءِ امَّتی فَمَنْ صَبَرَ مِنْهُنَّ وَاحْتَسَبَ اعْطاهَا اللَّهُ اجْرَ شَهیدٍ[۱].

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: خداوند جهاد را بر مردان امّتم و غیرت را بر زنان امّتم واجب گردانیده است، پس اگر زنان صبر پیشه کنند و خود را نگه دارند و غیرت نورزند، خداوند اجر شهید به آنها عطا می فرماید.

۲- عبدالرحمن در روایتی مرفوعه آورده است: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نشسته بودند زنی عریان وارد و در مقابل نشست و گفت: ای رسول خدا گناه کرده ام، مرا طاهر نما. در همین اثنا مردی به سرعت می دوید و خود را به زن رسانید و لباسی را براو انداخت، حضرت فرمود: این زن کیست؟ مرد پاسخ داد: ای رسول خدا، همسرم است من با حلال دیگر خود (کنیز ملک یمین) خلوت کرده بودم و او خود را به این حالت که می بینید درآورد، حضرت فرمود: همسرت را نزد خود ببر و به خود نزدیک گردان، سپس در مورد زنی که می خواهد همه محبّت شوهرش از آن وی باشد و به همسران دیگر شوهرش بخل می ورزد، فرمودند: چنین زنی بلندی را از پایینی دره تشخیص نمی دهد.[۲]

۳- قال علی علیه السلام: انه قال: لا غَیرَةَ فِی الْحَلالِ[۳].

حضرت امیر علیه السلام می فرمایند: غیرتی در حلال نیست.

۴- قال علی علیه السلام: غَیرَةُ الْمَرْأَةِ کفْرٌ وَغَیرَةُ الرَّجُلِ ایمانٌ[۴].

همان امام همام علیه السلام می فرماید: غیرت زنها کفر و غیرت مردان ایمان است.

۵- قال الباقر علیه السلام: غَیرَةُ النِّساءِ الْحَسَدُ وَالْحَسَدُ هُوَ اصْلُ الْکفْرِ، انَّ النِّساءَ اذا اغَرْنَ غَضَبْنَ وَاذا غَضَبْنَ کفَرْنَ الّا الْمُسَلِّماتِ مِنْهُنَ[۵].

حضرت باقر علیه السلام می فرماید: غیرت زنان حسد و حسد ریشه کفراست، زنان آنگاه که غیرت ورزند، خشمگین گردند و چون خشم گیرند کفر ورزند مگر آنها که تسلیم حق شده اند.

۶- مردی در حضور امام صادق علیه السلام به توصیف و تمدیح زن خود پرداخت، حضرت به وی فرمود: آیا زن دیگری گرفته ای و بر او هوو آورده ای تا میزان توصیف خود را بسنجی؟ مرد پاسخ داد: خیر. حضرت به وی فرمود: برو زن بگیر، مرد رفت و زن دیگری گرفت و همسر اول خود را به همان صورت دید، و به امام صادق علیه السلام گفت: او همان طور است که گفتم. حضرت فرمودند: بلی، همان طور است که گفتی، وقتی با گرفتن زن دیگر خُلق او ثابت ماند، همانطور است که توصیف کردی و ستایشش نمودی.[۶]

۷- امام صادق علیه السلام می فرماید: خداوند غیرت را برای زنان قرار نداده است، لذا زنهای غیرمؤمن غیرت می ورزند نه مؤمنه. خدای متعال غیرت را برای مردان قرار داده است زیرا برای مردان چهار زن و نیز کنیزان، حلال شمرده می شوند. ولی زنان تنها به شوهر خود می بایست اکتفا کنند و اگر زنی با غیر شوهرش همراه شود، زانیه محسوب می شود.[۷]

۸- عن اسحاق بن عمار قال: قلت لأبی عبداللَّه علیه السلام: المرأة تَغار علی الرّجل تؤْذیه، قال: ذاک مِنَ الْحُبَ[۸].

اسحاق بن عمار گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: زن غیرت می ورزد و شوهر خود را آزار می دهد؟ حضرت فرمود: این از حبّ و عشق زن به شوهر خود است.

پی نوشت ها

[۱] مستدرك الوسايل، حديث ۱۶۵۹۴٫

[۲] عن عبدالرحمنِ بنِ الْحَجَّاجِ رفعه قالَ: بَینما رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم قاعِدٌ اذْجاءَتْ امْرَأَةٌ عُرْیانَةٌ حَتّی قامَتْ بَینَ یدَیهِ، فَقالَتْ: یا رَسُولُ اللَّهِ انّی فَجَرْتُ فَطَهِّرْنی، قالَ: وَجاءَ رَجُلٌ یعْدُو فی اثَرِها، فَالْقی عَلَیها ثَوْباً، فَقالَ: ما هِی؟ قالَ: صاحِبَتی یا رَسُولَ اللَّهِ، خَلوْتُ بِجارِیتی فَصَنَعَتْ ماتَری: قالَ: ضَمِّها الَیک، ثُمَّ قالَ: انَّ الْغَیراءَ لا تَبْصُرُ اعْلَی الْوادِی مِنْ اسْفَلِهِ. (وسايل الشيعه، حديث ۲۵۲۹۳).

[۳] مستدرك الوسايل، حديث ۱۶۵۹۷٫

[۴] وسايل الشيعه، حديث ۲۵۲۹۹٫

[۵] وسايل الشيعه، حديث ۲۵۲۹۴٫

[۶] ذَکرَ رَجُلٌ لِابِی عَبْدِاللَّهِ علیه السلام امْرَأَتَهُ فَاحْسَنَ الثَّناءَ عَلَیها، فَقالَ لَهُ ابُوعَبْدِاللَّهِ علیه السلام اغَرْتَها؟ قالَ: لا، قالَ: فَاغْرِها، فَاغارَها، فَثَبَتَتْ، فَقالَ: لِابِی عَبْدِاللَّهِ علیه السلام: انّی قَدْ اغَرْتُها فَثَبَتَتْ، فَقالَ: هِی کما تَقُولُ.

(وسايل الشيعه، حديث ۲۵۲۹۵).

[۷] قال الصادق علیه السلام: انَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ یجْعَلِ الْغَیرَةَ لِلنِّساءِ وَانَّما تَغارُ الْمُنْکراتِ فَامَّا الْمُؤْمِناتِ فَلا، انَّما جَعَلَ اللَّهُ الْغَیرَةَ لِلرِّجالِ، لِانَّهُ احَلَّ لِلرِّجالِ ارْبَعاً وَما مَلَکتْ یمینُهُ وَلَمْ یجْعَلْ لِلْمَرْأَةِ الّا زَوْجَها فَاذا ارادَتْ مَعَهُ غَیرُهُ کانَتْ عِنْدَاللَّهِ زانِیة.(وسايل الشيعه، حديث ۲۵۲۹۲).

[۸] وسايل الشيعه، حديث ۲۵۲۹۶٫